การเข้าตีเจาะ (การสงคราม)

การเข้าตีเจาะ[1] (อังกฤษ: penetration) คือการเจาะผ่านและเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วผ่านแนวตั้งรับทางหทาร ในตำแหน่งฐานออกตีภาคพื้นดินการเข้าตีเจาะเป็นการดำเนินกลยุทธ์ทางทหารระดับยุทธศาสตร์เช่นเดียวกับการโอบสองปีกที่มีข้อแตกต่างกันเล็กน้อย การโจมตีแบบเข้าตีเจาะจะทะลุโดยตรงผ่านผ่านแนวของศัตรู เมื่อผ่านไปแล้ว แต่ละปีกจะเลี้ยวและโจมตีด้านหลังของศัตรู คล้ายกับกลยุทธ์แบบสายฟ้าแลบการเข้าตีเจาะเป็นรูปแบบหนึ่งของการดำเนินกลยุทธ์ที่กองกำลังโจมตีพยายามที่จำทำลายการตั้งรับของข้าศึกในแนวรบแคบเพื่อขัดขวางระบบตั้งรับ[2] ผู้บัญชาการจะใช้การเข้าตีเจาะเมื่อไม่มีปีกที่สามารถปฏิบัติการโจมตีได้ และตั้งรับของศัตรูนั้นมีความกว้างมากเกินไปและมีการตรวพบจุดอ่อนในตำแหน่งของข้าศึก[3] หรือข้อจำกัดด้านเวลาที่ทำให้ไม่มีการป้องกันการตีโอบ[2]การเข้าตีเจาะเป็นการดำเนินการในรูปแบบของส่วนหนึ่งของการเข้าตีตรงหน้าซึ่งเป็นกำลังส่วนใหญ่เมื่อไม่มีหน่วยปีกที่สามารถทำการโจมตีได้[3] มันอยู่ในรูปแบบของการโจมตีตำแหน่งของศัตรู สร้างความแตกร้าวในแนว, ขยายช่องว่างของแนวให้กว้างขึ้น และสามารถเจาะผ่านได้ในที่สุด กองกำลังที่ถูกแบ่งออกจะแบ่งไว้สำหรับการโจมตีและการตีหักเข้าตีเจาะ การเข้าตีเจาะมีระยะของการบุกเข้าไป, รบระยะประชิด และตีหักออกมา ไม่มีการแบ่งระยะที่ชัดเจนระหว่างขั้นตอนเหล่านี้ และขั้นตอนแต่ละระยะอาจจะเกิดทับซ้อนพร้อมกันการเข้าตีทางปีกและและการดำเนินกลยุทธ์รูปแบบอื่น ๆ เป็นที่นิยมมากกว่าการเข้าตีเจาะหรือการเข้าตีตรงหน้านอกจากนี้ยังมีการใช้งานคำว่าการเข้าตีเจาะในการโจมตีทางอากาศในบางกรณี เช่น การเข้าตีเจาะแนวลึกทางอากาศของอิสราเอล (Israeli Deep-Penetration Air Raid) ในสงครามพร่ากำลังเมื่อปี พ.ศ. 2510–2513[4]